LICHTE MUZIEK - Hermitage Concert
Hans Visser (gitaren), Irena Filippova (accordeon, zang) & Arthur Bont (slagwerk) Stadsgehoorzaal Kampen, 1/3. Nog te zien: Deventer (16/3), Emmeloord (14/11), Zutphen (12/12), Dronten (22/12
Hans Visser (gitaren), Irena Filippova (accordeon, zang) & Arthur Bont (slagwerk) Stadsgehoorzaal Kampen, 1/3. Nog te zien: Deventer (16/3), Emmeloord (14/11), Zutphen (12/12), Dronten (22/12
 |
| Catharina de Grote, door Fjodor Rokotov. Hermitage, Sint Petersburg |
door Margaretha Coornstra
Een podiumbreed projectiescherm voor schilderijenreproducties
en zwart/wit-foto’s dient als decor; een handvol ingeblikte klanken en drie live
spelende muzikanten zorgen voor de rest. Het Hermitage Concert is een multimediale
rondleiding door het roemruchte museum in Sint Petersburg, en daarmee door de wereldgeschiedenis
vanaf de 18e eeuw. Te beginnen bij tsaar Peter de Grote, de
ondernemende neerlandofiel die zó verrukt was van Amsterdam, dat hij aan de
Neva zijn eigen stad liet bouwen volgens ‘ons’ kanalen- en stratenplan.
Nee, baroktrio’s en strijkkwartetten komen er niet aan te pas. Muzikaal voltrekt zich alles ‘in den volkstoon’. Als een luchtige lezing, gelardeerd met Russisch- en Nederlandstalige teksten op zwierige melodieën: chansons, levensliedjes, you name it… Wie eerst nog probeert om analytisch te luisteren, laat zich binnen tien minuten al rozig achterover zakken in dit warme bad vol weemoed.
Irena Filippova beheerst niet alleen het accordeon tot in alle nuances, ze zingt ook prettig naturel en glashelder. Met gitarist Hans Visser en meester-slagwerker Arthur Bont (wiens naam – o schande! – op flyer noch poster wordt vermeld, het lot dat elke ‘drummer’ steevast beschoren lijkt) vormt ze een symbiotisch trio dat de schilderwerken moeiteloos in klank vertaalt.
Voor de pauze viert kleurrijk divertiment hoogtij, al passeren er ook woest-romantische doeken van Napoleons onzalige veldslag in Rusland en de droeve aftocht over de Berezina. Na de pauze wordt de sfeer iets grimmiger, met veel zwart/wit op het scherm en de Sabeldans van Katsjatoerian bij de Oktoberrevolutie.
Wederom blijkt muziek oppermachtig waar het om suggestie gaat. Eigentijdse liedjes laten de modellen van Rembrandt, Leonardo, Van Gogh of Matisse herleven in een nieuw, actualiserend licht. En zo theoretisch als dit nog steeds klinkt, zo meeslepend is het Hermitage Concert zelf. Educatief en tóch ontspannend.
© Margaretha Coornstra i.o.v. de Stentor, 4-3-2013
Nee, baroktrio’s en strijkkwartetten komen er niet aan te pas. Muzikaal voltrekt zich alles ‘in den volkstoon’. Als een luchtige lezing, gelardeerd met Russisch- en Nederlandstalige teksten op zwierige melodieën: chansons, levensliedjes, you name it… Wie eerst nog probeert om analytisch te luisteren, laat zich binnen tien minuten al rozig achterover zakken in dit warme bad vol weemoed.
Irena Filippova beheerst niet alleen het accordeon tot in alle nuances, ze zingt ook prettig naturel en glashelder. Met gitarist Hans Visser en meester-slagwerker Arthur Bont (wiens naam – o schande! – op flyer noch poster wordt vermeld, het lot dat elke ‘drummer’ steevast beschoren lijkt) vormt ze een symbiotisch trio dat de schilderwerken moeiteloos in klank vertaalt.
Voor de pauze viert kleurrijk divertiment hoogtij, al passeren er ook woest-romantische doeken van Napoleons onzalige veldslag in Rusland en de droeve aftocht over de Berezina. Na de pauze wordt de sfeer iets grimmiger, met veel zwart/wit op het scherm en de Sabeldans van Katsjatoerian bij de Oktoberrevolutie.
Wederom blijkt muziek oppermachtig waar het om suggestie gaat. Eigentijdse liedjes laten de modellen van Rembrandt, Leonardo, Van Gogh of Matisse herleven in een nieuw, actualiserend licht. En zo theoretisch als dit nog steeds klinkt, zo meeslepend is het Hermitage Concert zelf. Educatief en tóch ontspannend.
© Margaretha Coornstra i.o.v. de Stentor, 4-3-2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten