‘Schubertiade’ op de Schouwenburg

KLASSIEKE MUZIEK Recensie
Geelvinck Pianoforte Festival: Willem Brons & Wakana Shimizu (piano).
Huis Schouwenburg, ’t Harde, 17/10/2014 *****

Gustav Klimt: Schubert aan de piano, 1945

door Margaretha Coornstra

“Het motto van dit concert is 1828,” luiden de openingswoorden van Willem Brons. En elke muziekliefhebber weet: 1828 was het laatste levensjaar van Franz Schubert die, zich bewust van zijn dodelijke ziekte, nog snel een aantal aangrijpende werken schreef. Drie hiervan klinken op deze avond in de Muziekzaal van Huis Schouwenburg. Het instrument is een kleine Müller-vleugel uit 1911, geplaatst voor de marmeren schouw van de Muziekzaal die eigenlijk meer een kamer is.

Die vleugel zelf zorgt al voor een grondtoon van Sehnsucht. Geen spoor van metalige bijgeluiden, maar een pure, directe klank, vergezeld van het zacht knarsen der pedalen. De akoestiek is intiem, en dan vooral in de zin van nabijheid. Voeg daarbij het vastberaden en glasheldere spel van Willem Brons en zijn studente Wakana Shimizu, en er volgt een muziekbeleving waar je niet omheen kunt, zintuiglijk noch psychisch. 

Natuurlijk speelt Schubert zelf een hoofdrol. Met zijn gelaagde composities, vol wonderlijke harmonische wendingen; vol vragen ook die hij met muzikale middelen opwerpt, maar die aan het existentiële raken. De vierhandige Fantasie in f D940, intens en met een soms vlijmende weemoed voorgedragen. Shimizu’s fraai geprononceerde en doelgerichte articulatie in de Sonate in c D958. En maestro Brons zelf met zijn doorleefde, zangerige interpretatie van de Sonate in A D959, zo rijkgeschakeerd qua kleur, dynamiek en pedaalgebruik. 

Maar wat dit huisconcert vooral bijzonder maakt, is de totaalervaring. De historische vleugel en de warme sfeer in het buitenhuis. Het hoge niveau van musiceren, met de integere betrokkenheid bij Schubert. De balans tussen humor en diepgang in Brons’ korte inleidingen. En tot slot de ontstane saamhorigheid onder de aanwezigen tijdens deze ‘Schubertiade’. Het resultaat is oneindig meer dan de som der delen, en uiterst vatbaar voor herhaling.

© Margaretha Coornstra i.o.v. de Stentor, 20-10-2014